Koh Chang

Allemaal een gelukkig 2012!

Vrijdag hebben we Michael en Florian opgehaald van het vliegveld in Bangkok. Gelukkig hoefde Henry niet ín Bangkok zelf te rijden want het vliegveld ligt buiten de stad en we hebben bewust de nacht voorafgaand aan hun komst in Ayuthaya overnacht. Hier zijn we 3 jaar geleden ook geweest en ook nu had Guesthouse Tony’s Place weer een kamer voor ons, dezelfde als vorige keer. De eigenaar vertelde nog dat tijdens de overstromingen van eind vorig jaar het water 40 dagen ruim 1 ½ meter hoog bij hen stond. Door de straat kon je alleen met motorboten varen gezien de enorme stroming die er stond. Tijdens de boottocht(langs ruïnes van oude tempels) die we in de avondschemering maakten, zagen we ook duidelijk dat veel woningen tot halverwege de 1e verdieping onder hadden gestaan. Na afloop is Henry nog even naar de kapper geweest. De kapper vond Henry wel een “handsome guy”

Het is fijn de oudste 2 jongens weer om ons heen te hebben. Ik heb ze door het vele facebook-contact en door skype niet echt gemist(ik sprak ze vaker dan in Hengelo) maar nu we met vijf zijn is er gelijk veel meer leven in de brouwerij en voelt het echt als vakantie. Ook de jongens trekken gelijk de aandacht van de Thai en we zijn de boot naar het eiland nog niet op of ze moeten al op de foto met Thaise mensen. Pepijn heeft daar genoeg van en wil echt niet meer met hen op de foto.

We hebben een heerlijk hotel met nu eens goede bedden! Over het algemeen waren de matrassen keihard. We slapen dan wel niet in het meest luxe gedeelte van het resort maar dat kost dan ook wel 15.000 bath, d.w.z. 375 euro per nacht, iets boven ons budget. Het is dan ook de duurste tijd en hoogseizoen hier. Het stikt hier vooral van de Russen en Scandinaviërs. Eerst genoemden maken hun reputatie weer waar door enorme borden met eten op te scheppen, wat aan hun lijven dan ook duidelijk te zien is. Er zijn 2 mooie zwembaden en een privéstrand. En ook hier moet je eigenlijk om 8.00 uur je handdoekje op een ligbedje leggen om er óp één te kunnen liggen. De helft van de dag zijn de bedden echter alleen bezet door handdoeken. Ik dacht, dan kan ik er wel even op liggen maar ik kreeg gelijk een reprimande van de “eigenaar” die kwam toegesneld, “hoe ik het durfde om zonder toestemming het bedje toe te eigenen". Het verhaal zal velen bekend in de oren klinken.Het bede heb ik dus maar al morrend weer terug gegeven.

De eerste dag is het oud en nieuw. Het door het georganiseerde verplichte feestje valt wat tegen maar het eten is heerlijk, het vuurwerk is prachtig, vooral als we ons op de markt gekochte vuurwerk afsteken. Het scheelt niet veel of we steken een tafelkleed 50 meter verderop in brand en bezorgen bijna een ober een verbrand gat. We besluiten de rest maar een andere dag af te steken voor er nog meer ongelukken gebeuren.

Het is vooral rustig aan doen hier want warm is het. In het hoge noorden was het een stuk koeler en aangenamer. Gisteren zijn we mee geweest met een snorkel- c.q. vistocht. Na een tweetal leuke snorkelstekken werd het tijd om te vissen. De boot lag echter behoorlijk in de golven zodat de helft van de mensen zeeziek werd. Ooit iemand liggend zien vissen? Vandaag hebben we voor de verandering regen. De hele dag door! In plaats van een dagtochtje over het eiland hebben we vooral veel spelletjes gedaan, gelezen en ons lichaam laten verwennen: onze voeten door Dr. Fish en de rest door Thaise masseuses. Alles overleefd!

Morgen en overmorgen gaan we weer duiken. We hebben allemaal 3 jaar niet gedoken dus enig opfrissen qua kennis is niet overbodig. Bij mij gaat duiken altijd wel enigszins voorafgegaan door spanning daar ik al 2 keer een paniekaanval heb ervaren. Ik zal je zeggen dat zoiets onderwater geen pretje is. Maar de ervaring van in “een aquarium zwemmen” maakt het altijd weer de moeite waard om weer te gaan. Op hoop van zegen dus maar, kalm blijven en vooral genieten.